Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2014

Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2014

ΣΤΗ ΓΥΑΛΑ (Ν. ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑΚΗ)


ΣΤΗ ΓΥΑΛΑ (Της Νίνας Γραμματικάκη)


Σαν ένα χρυσόψαρο μέσα στη γυάλα σου να κάνεις βουτιές όλη μέρα και να ανεβαίνεις στην επιφάνεια, ν' ανοίγεις το στόμα και να περιμένεις να σου ρίξουν τροφή... Να ονειρεύεσαι χιλιάδες φαγητά και κάθε μέρα να βολεύεσαι με την ίδια τυποποιημένη τροφή... Να κάνεις όνειρα, για δουλειά, βόλτες, ταξίδια, εκδρομή με φίλους, σπίτι μικρό, μεγάλο, με κήπο ή χωρίς... Μια να ανεβαίνεις στην επιφάνεια και την άλλη να πέφτεις με φόρα πάλι στο βυθό... Να βλέπεις απ' έξω τα όνειρά σου να περνάνε από μπροστά σου και εσύ να περιμένεις, να στέκεσαι, να μετράς τις καταστάσεις... Να σκέφτεσαι αν και πώς... Σαν ένα χρυσόψαρο μέσα στη γυάλα που διαθέτει μνήμη 30 δευτερολέπτων, γιατί μόνο έτσι μένει κανείς σε μια γυάλα και δεν βγαίνει από αυτή!

Δεν υπάρχει πιο όμορφη στιγμή από εκείνη που δυναμικά απλώνεις τα χέρια σου και ανοίγεις τα φτερά σου... Μην περιμένεις να σου πει κανένας κάν' το... Πάντα όλοι θα είναι δειλοί για το δικό σου όνειρο γιατί ο καθένας γενναίος είναι για τα όνειρά του.

Όποιος δεν ζητάει δεν παίρνει τίποτα... Απλά περνάει ο χρόνος και μαζί με τα χρώμα στα μαλλιά αλλάζει και τα όνειρα... Κι έρχεται ένα πρωί που ο χρόνος έχει περάσει και εσύ είσαι ακόμα στη γυάλα σου... Και περιμένεις... Περιμένεις ένα κύμα για να βγεις... Και περνάνε από μπροστά σου όλες εκείνες οι στιγμές που μπορούσες να αφήσεις τη γυάλα και δεν το έκανες... Μόνο που τώρα πια η ουρά σου είναι αδύναμη και δεν μπορεί να σε σπρώξει έξω από τη γυάλα... Και ο χρόνος τελειώνει και εσύ είδες πολλά μα δεν έζησες τίποτα...


Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2014

Σ' ΑΓΑΠΩ (Κ. ΠΑΛΑΜΑΣ)



Σ' ΑΓΑΠΩ (Του Κωστή Παλαμά)


Κλείσε τα μάτια μου μπορώ να σε κοιτάζω,
τ' αυτιά μου σφράγισ' τα να σ' ακούσω μπορώ.
Χωρίς τα πόδια μου μπορώ να 'ρθω σ' εσένα
και δίχως στόμα θα μπορώ να σε παρακαλώ.
Σταμάτησέ μου την καρδιά και θα καρδιοχτυπώ με το κεφάλι
και αν κάνεις το κεφάλι μου συντρίμμια στάχτη,
εγώ μέσα στο αίμα μου θα σ' έχω πάλι.
Χωρίς τα χέρια μου μπορώ να σε σφιχταγκαλιάσω,
σαν να 'χα χέρια όμοια καλά με την καρδιά...


Δείτε παρακάτω το σχετικό βίντεο.


Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2014

ΠΑΡΑΠΟΝΟ (Ο. ΕΛΥΤΗΣ)


ΠΑΡΑΠΟΝΟ (Απόσπασμα του Οδυσσέα Ελύτη)


Να περιμένεις την Παρασκευή που θα φέρει το Σάββατο και την Κυριακή για να ζήσεις.Κι ύστερα να μη φτάνει ούτε κι αυτό,να χρειάζεται να περιμένεις τις διακοπές.
Και μετά ούτε κι αυτές να είναι αρκετές…
Να περιμένεις μεγάλες στιγμές.
Κι ύστερα να λες πως είσαι άτυχος και πως η ζωή ήταν άδικη μαζί σου .
Και να μη νιώθεις καμία φορά ευλογημένος που μπορείς να χαίρεσαι τρία πράγματα στη ζωή σου,την καλή υγεία, δυο φίλους, μια αγάπη, μια δουλειά, μια δραστηριότητα που σε κάνει να αισθάνεσαι ότι δημιουργείς, ότι έχει λόγο η ύπαρξή σου.
Να κλαίγεσαι που δεν έχεις πολλά.
Που κι αν τα είχες, θα ήθελες περισσότερα.
Να πιστεύεις ότι τα ξέρεις όλα και να μην ακούς.
Να μαζεύεις λύπες και απελπισίες, να ξυπνάς κάθε μέρα ακόμη πιο βαρύς…
Κάθε μέρα προσπαθώ να μπω στη θέση σου.
Μα κάθε μέρα αποτυγχάνω. Γιατί αγαπάω εκείνους που αγαπούν τη Ζωή.
Που η λύπη τους είναι η δύναμή τους.
Που κοιτάζουν με μάτια άδολα και αθώα, ακόμα κι αν πέρασε ο χρόνος αδυσώπητος από πάνω τους. Που γνωρίζουν ότι δεν τα ξέρουν όλα,γιατί δεν μαθαίνονται όλα.
Και δεν κουράζονται να αναζητούν την ομορφιά στην κάθε μέρα,στα χαμόγελα των ανθρώπων, στα χάδια των ζώων, σε μια ασπρόμαυρη φωτογραφία, σε μια πολύχρωμη μπουγάδα.

Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2014

ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕ ΝΟΙΩΣΕΙΣ (Ν. ΒΕΡΤΗΣ)



ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕ ΝΟΙΩΣΕΙΣ (Τραγούδι του Νίκου Βέρτη)


Να `ξερες τα βράδια πως μισώ
που με τιμωρούν που σ’ έχω χάσει
θέλω να σε δω, τ’ ομολογώ
άλλη τέτοια νύχτα ας μην περάσει.

Θέλω να με νιώσεις, να μη με προδώσεις
θέλω να σ’ ακούω να μου λες πως μ’ αγαπάς.
Θέλω να με νιώσεις, να μη με σκοτώσεις
πες πως δεν τέλειωσαν όσα άρχισαν για μας.

Να `ξερες τις ώρες πως μετρώ
σαν πληγές στο σώμα μου επάνω
είναι τόσες που έχω να σε δω
κι αν δεν έρθεις νιώθω θα πεθάνω.


Δείτε παρακάτω τα Σχετικά βίντεο.




ΝΑΡΚΟΠΕΔΙΟ Η ΖΩΗ ΜΟΥ (ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ-Π.ΠΑΝΤΕΛΙΔΗΣ)



ΝΑΡΚΟΠΕΔΙΟ Η ΖΩΗ ΜΟΥ (Τραγούδι του Πλούταρχου σε στίχους-μουσική Παντελή Παντελίδη)



Έφυγες κι είπες θ 'ανοίξεις φτερά μακριά
Μα φοβάμαι μη πέσεις
Σαν τρελός κάθε βράδυ κοιτώ ουρανό
Μη βραχείς και πονέσεις
Κι αν τις νύχτες πετάς μ' ένα ξένο φιλί
Θέλω απλά να θυμάσαι
Πως το πέταγμα αυτό σου το έμαθα εγώ
Κι είχες πεις πως φοβάσαι.

Πάρα πολύ η καρδούλα μου κρυώνει
Πάρα πολύ κι η αιτία είσαι εσύ
Φιλί φιλί ένα όνειρο τελειώνει
Κι αν με ρωτήσεις αν ματώνει η πληγή.

Ναρκοπέδιο η ζωή μου, ψυχή μου
Και πάνω που είχα αρχίσει τον ήλιο να φτάνω
Σε χάνω, και πέφτω και πάλι στη γη
Ναρκοπέδιο η ζωή μου, ψυχή μου
Και αν σταματήσω φτερά να κουνάω
Πονάω, κι αντίστροφα μετράω.

Έφυγες κι είπες θ 'ανοίξεις φτερά μακριά
Σου' χα πει δεν θ' αντέξεις
Σαν τρελός κάθε βράδυ κοιτώ ουρανό
Σαν αστέρι μην πέσεις
Κι αν τις νύχτες πετάς μ' ένα ξένο φιλί
Θέλω απλά να θυμάσαι
Πως το πέταγμα αυτό σου το έμαθα εγώ
Κι είχες πεις πως φοβάσαι.

Πάρα πολύ η καρδούλα μου κρυώνει
Πάρα πολύ κι η αιτία είσαι εσύ
Φιλί φιλί ένα όνειρο τελειώνει
Κι αν με ρωτήσεις αν ματώνει η πληγή.

Ναρκοπέδιο η ζωή μου, ψυχή μου
Και πάνω που είχα αρχίσει τον ήλιο να φτάνω
Σε χάνω, και πέφτω και πάλι στη γη
Ναρκοπέδιο η ζωή μου, ψυχή μου
Και αν σταματήσω φτερά να κουνάω
Πονάω, κι αντίστροφα μετράω.


Δείτε παρακάτω το σχετικό βίντεο.

  

Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2014

ΕΛΑ ΗΛΙΕ ΜΟΥ (Κ. ΤΟΥΡΝΑΣ - POLL)

ΕΛΑ ΗΛΙΕ ΜΟΥ (Τραγούδι των Κώστα Τουρνά - POLL)


Φρέσκο το χώμα
βροχή έχει πέσει
τα φύλλα ξερά,
υγρά τα μάτια μου είναι
νομίζω πως θέλω να κλάψω.

Με λίγες νότες
τραγούδι έχω γράψει
να σου τραγουδώ,
όταν θα βλέπεις πουλιά
μακριά σου να φεύγουν στον ήλιο,
κοροϊδεύουν τα κλουβιά.

Είναι καιρός που φέρνει
τον έναν στον άλλον κοντά,
είναι καιρός που χωρίζουν οι σκέψεις
και μένουμε μόνοι...

Πόσο ανάγκη έχω τώρα
από ένα δικό σου φιλί,
πόσο μου λείπει η ζεστή σου
ανάσα που χείλη θεριεύει
ζωντανεύει την καρδιά...

Ήλιε μου, ήλιε μου,
Έλα ήλιε μου...


Δείτε τα σχετικά βίντεο.

 



ΕΝΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ (EROS RAMAZZOTTI)


ΕΝΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ-UN ANGELO DISTESO AL SOLE (Τραγούδι του Eros Ramazzotti)


Μη ζητάς ελευθερία
Το ξέρεις ότι δεν είμαι εγώ
Να σε δεσμεύω εδώ
Το συναίσθημα είναι
Ήδη ελεύθερο
Εσύ πόση αγάπη δίνεις?
Ως αντάλλαγμα δεν θες τίποτα
τη στιγμή την οποία είσαι, Αγνότητα και αφοσίωση, Μπροστά στα μάτια μου
Μα εσύ ποια είσαι?
Το πιστεύεις ότι δεν μπορώ να το πω?
Ένας άγγελος ξαπλωμένος στον ήλιο
Που έπεσε εδώ
Γυμνή αλήθεια
Που ερωτεύεται ακόμα κι η ψυχή!
Μα εσύ ποια είσαι?
Ο ουρανός σε άφησε να φύγεις!
Ένας άγγελος ξαπλωμένος στον ήλιο
Η φύση που
Εκδηλώνεται σε σένα
Και σε κάθετι που εσύ αγγίζεις
Και τώρα τι με θες?
Δεν πρέπει να κάνεις κάτι που δεν θέλεις
Η καρδία δεν μένει
Σε ένα κουτί
Και πόσο μάλλον εμείς
Μα εσύ ποια είσαι?
Το πιστεύεις ότι δεν μπορώ να το πω?
Ένας άγγελος ξαπλωμένος στον ήλιο
Που έπεσε εδώ
Γυμνή αλήθεια
Που ερωτεύεται ακόμα κι η ψυχή!
Μα εσύ ποια είσαι?
Ο ουρανός σε άφησε να φύγεις!
Ένας άγγελος ξαπλωμένος στον ήλιο
Η φύση που
Εκδηλώνεται σε σένα
Και σε κάθετι που εσύ αγγίζεις
Μα εσύ ποια είσαι?
Το πιστεύεις ότι δεν μπορώ να το πω?
Ένας άγγελος ξαπλωμένος στον ήλιο
Που έπεσε εδώ
Γυμνή αλήθεια
Που ερωτεύεται ακόμα κι η ψυχή!
Μα εσύ ποια είσαι?
Ο ουρανός σε άφησε να φύγεις!
Ένας άγγελος ξαπλωμένος στον ήλιο
Η φύση που
Εκδηλώνεται σε σένα
Και σε κάθετι που εσύ αγγίζεις.

Un angelo disteso al sole

Non chiedi libertà
lo sai non sono io
a incatenarti qua
il sentimento va
già libero da se
tu quanto amore dai?
in cambio niente vuoi
nell' attimo in cui sei purezza e fedeltà davanti agli occhi miei
Ma tu chi sei?
Ci credi che non lo so dire?
Un angelo disteso al sole
che è caduto qua,
nuda verità
e fa l' amore anche l'anima!
Ma tu chi sei?
Il cielo ti ha lasciato andare!
un angelo disteso al sole
la natura che
si manifesta in te
e in tutto quello che tu sfiori
E adesso che mi vuoi
non devi fare niente che non vuoi
il cuore non ci sta
in una scatola
e tantomeno noi
Ma tu chi sei?
Ci credi che non lo so dire?
Un angelo disteso al sole
che è caduto qua,
nuda verità
e fa l' amore anche l'anima!
Ma tu chi sei?
Il cielo ti ha lasciato andare!
un angelo disteso al sole
la natura che
si manifesta in te
e in tutto quello che tu sfiori che tu sfiori
Ma tu chi sei?
Ci credi che non lo so dire?
Un angelo disteso al sole
che è caduto qua,
nuda verità
e fa l' amore anche l'anima!
Ma tu chi sei?
Il cielo ti ha lasciato andare!
un angelo disteso al sole
la natura che
si manifesta in te
e in tutto quello che tu sfiori che tu sfiori.


Δείτε παρακάτω τα σχετικά βίντεο (κάνοντας κλικ στον σύνδεσμο).
 



Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου 2014

CARELESS WHISPER (G. MICHAEL - WHAM)


CARELESS WHISPER (George Michael - Wham)


I feel so unsure
As i take your hand
And lead you to the dance floor
As the music dies
Something in your eyes
Calls to mind a silver screen
And all its sad goodbyes
[Chorus]
I’m never gonna dance again
Guilty feet have got no rhythm
Though it’s easy to pretend
I know you’re not a fool
I should have known better than to cheat a friend
And waste a chance that i’ve been given
So i’m never gonna dance again
The way i danced with you
Time can never mend
The careless whisper of a good friend
To the heart and mind
Ignorance is kind
There’s no comfort in the truth
Pain is all you’ll find
[Chorus]
Tonight the music seems so loud
I wish that we could lose this crowd
Maybe it’s better this way
We’d hurt each other with the things we want to say
We could have been so good together
We could have lived this dance forever
But now who’s gonna dance with me
Please stay
[Chorus]
Now that you’ve gone
Now that you’ve gone
Now that you’ve gone
Was what i did so wrong
So wrong that you had to leave me alone


Δείτε παρακάτω τα σχετικά βίντεο.






I feel so unsure as I take your hand
And lead you to the dance floor.
As the music dyes,
something in your eyes,
calls to mind the silver screen,
and all its sad goodbyes.

I'm never gonna dance again;
guilty feet've got no rhythm.
Though it's easy to pretend,
I know you're not a fool.
Shoul've done better than to cheat a friend,
and waste the chance that I've been given.
So I’m never gonna dance again,
the way I danced with you

Time can never mend
the careless whispers of a good friend.
To the heart and mind
Ignorance is kind.
There's no comfort in the truth,
pain is all you'll find

Tonight the music seemed so loud
I wish that we could lose this crowd
Maybe, it's better this way
We'd hurt each other with the things we want to say
We could have been so good together
We could have made this last forever
But now, who's gonna dance with me?
Please stay
- See more at: http://www.allaboutmusic.gr/epikairotita/arthra/i-istoria-piso-apo-ena-tragoydi-careless-whisper-wham#sthash.lh3e0FkF.dpuf

Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου 2014

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗ ΒΡΟΧΗ (Τ. ΣΩΤΗΡΧΕΛΗΣ)



ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗ ΒΡΟΧΗ (Τραγούδι του Τάκη Σωτηρχέλη)


Όνειρο κι αυτό
σ' αγγίζω και σε χάνω
μάτια μου γλυκά μου
αχ πόσο σ' αγαπώ.

Ένα σου φιλί
θέλω να χορτάσω
αχ να το κρατήσω
για πάντα φυλακτό.

Βγαίνω στη βροχή
μόνο αυτή σου μοιάζει
μάνα που αγκαλιάζει
ό,τι όμορφο ξεχνώ.

Έφερα κρασί
αντάμα να το πιούμε
που φεύγεις να τα πούμε
για ύστερη φορά.

Και σου τραγουδώ
δεν μπορώ να κλάψω
μέσα απ' το τραγούδι
βρίσκω ό,τι αγαπώ.


Journey in the Rain

What a dream...
I touch you and I loose you...
my eyes, my sweet eyes,
ah! how much I love you.

One kiss from you
I want to fill myself of it...
ah! to keep it...
forever as a charm

I go out into the rain...
only this resembles you...
mother that caresses,
anything beautiful that I forget

I brought wine,
together to drink,
because you are leaving to talk,
for later time.

And I sing to you...
I can not cry...
through the song,
I find what I love!!

I go out into the rain,
only this resembles you
mother that caresses,
anything beautiful that I forget. 


Δείτε τα παρακάτω σχετικά βίντεο.




 


Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου 2014

ΤΡΕΙΣ ΖΩΕΣ (Μ. ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ)



ΤΡΕΙΣ ΖΩΕΣ (Τραγούδι του Μιχάλη Χατζηγιάννη)


Περίεργη στεριά ειν' η αγάπη,
εκεί που λέω είναι μακριά,
φαίνεται κάτι...
Εκεί που φτάνω ως το βυθό
και λέω "πεθαίνω"
τα δυο σου χέρια εγώ κρατώ
και ανεβαίνω...

Να είχα μια,να είχα δυο,
να είχα τρεις ζωές εγώ,
για σένα μια,για σένα δυο,
για σένα τρεις φορές να ζω...

Παράξενη σιωπή,απόψε βρέχει...
Εκεί που λέω πως θα κοπεί
η αγάπη αντέχει...
Και πάντα βρίσκει μια ρωγμή,
στο πρόσωπό σου...
Η αγάπη γίνεται εσύ
κι εγώ δικός σου...


Δείτε παρακάτω το σχετικό βίντεο.

 

ΕΝΑ ΦΙΛΙ (Χ. ΑΛΕΞΙΟΥ)



ΕΝΑ ΦΙΛΙ (Τραγούδι της Χάρις Αλεξίου)


Ποιος σκότωσε τα όνειρα, πες
ποιος έκοψε τόσες στιγμές
τις μικρές ανθισμένες χαρές.
Δείξε μου ποιος
ποιος χρόνος περνώντας κι αυτός
με ένα δρεπάνι σκυφτός
πώς θέρισε όλο το φως...

Αχ, ένα φιλί...

Στην πόλη οδηγώντας αργά
τα σπίτια, μπαλκόνια γυρτά
ζωές που θα κρύβουν κι αυτά...
Πώς έγινε, δες
πως στένεψαν τόσο οι οροφές
πώς γίναν κουτιά οι καρδιές...
Ποιος σκότωσε τα όνειρα, πες...

Ένα φιλί
και τα όνειρα γίνονται πάλι,
θέλω ένα φιλί,
μόνο ένα φιλί...
H ζωή δανεική και μικρή
μα στα χείλη σου μοιάζει μεγάλη,
θέλω ένα φιλί...

Σε βρίσκω στο πλήθος ξανά
στους δρόμους που η πόλη σχολά
απροβλεπτη που είν' η ομορφιά...
Πάλι γελάς
αμήχανα λίγο κοιτάς...
Τι κοιτάς; Αγκαλιά να με πάρεις, δες
κανείς δε μας σκότωσε εμάς...


Δείτε παρακάτω το σχετικό βίντεο.

 

Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2014

ΤΟ ΑΠΡΟΣΜΕΝΟ (Ε.ΒΕΡΥΚΟΥ)



ΤΟ ΑΠΡΟΣΜΕΝΟ (Της Έλυας Βερύκου)


Σιωπή.
Νερά από σάπφειρο σκιρτούν,
η αθωότητα να φτερουγίζει μες στα μάτια.
Κι εσύ να βλέπεις το απέραντο σε όλη του την έκταση,
τόσο βαθύ, τόσο γαλάζιο.
Δεν ξέρεις πώς να αντικρίσεις το απρόσμενο.
Άλλες φορές να προσπαθείς να αντέξεις τον εαυτό σου
εκείνες τις ώρες τις σκληρές από γρανίτη.
Κι άλλοτε να περιμένεις τις μέρες, που σου υφαίνουνε τα σύννεφα.
Κύκλος η ζωή. Κιεμείς να αναρωτιόμαστε
πόσες φορές θα αλλάξει χρώματα μέσα μας η θάλασσα.
Τώρα που άπλωσε τις ρίζες της η μοναξιά
και τα αισθήματα έγιναν τρόπαια φωτεινά πάνω στα κλαδιά της,
θαρρώ το λένε εξαγνισμό αυτό το νούφαρο,
που πλέει τα βράδια στη λίμνη της οδύνης.
Κι αν δεν υπάρχει κάτι να ειπωθεί,
μάθαμε να βλέπουμε γαλήνια τα χρόνια να κυλούν,
όπως καθρεφτιζονται το πρωί τα πουλιά στο πέταγμά τους.

Έτσι μένει σ'έναν κόσμο από γκρίζο φως
να αναζητά στις φυλλωσιές μία ελπίδα η ψυχή,
και περιμένουμε το απρόσμενο,
τώρα που έγινε η αγάπη χαραυγή στο στήθος.



Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου 2014

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ (Κ. ΣΤΑΘΑΚΟΠΟΥΛΟΥ)


Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ (Της Κωνσταντίνας Σταθακοπούλου)


Τραπ τραπ, κροτάλισε το κλειδί στη τσέπη του. Το κλειδί της χαράς του –έτσι το ‘λεγε- στριμωγμένο ανάμεσα στα κλειδιά του αυτοκινήτου, τα ψιλά και τον marlboro αναπτήρα. Αναθεμάτισε το χούι του να ανακατεύει τις τσέπες του σα μικρό χαμίνι, κοτζάμ άντρας. Τί άντρας…. στα τελειώματα η λέξη πια..!
Παρασκευή σήμερα, η μέρα της αγάπης, έτσι την έλεγε. Έριξε ένα βλέμμα τάχα αδιάφορο τριγύρω, σκούπισε τα πόδια από συνήθεια στο βρώμικο χαλάκι της εισόδου και μπήκε.. Τον καλωσόρισε ο εαυτός του μέσα από τον ραγισμένο καθρέφτη. Λίγο γερασμένος του φάνηκε.. ''Μπα.. θα ‘ναι από το ράισμα'', αποδίωξε βιαστικά την ιδέα..
''Καλησπέρα άρχοντα'', χαιρέτισε το πρόσωπο απέναντι του και του 'κλεισε πονηρά το μάτι. Πίσω απ’ την ξεβαμμένη πόρτα, το δωμάτιο ήταν ίδιο. Οι ξεφτισμένοι τοίχοι, η άκρη της βρώμικης κουρτίνας που σερνόταν, το σακάτικο κομοδίνο με τα λειψά ποδαρικά, το κάδρο με την μελαχρινή κοπέλα που αναπαυότον κάτω απ’ τις φυλλωσιές, όλα ήταν στη θέση τους. Όλα μέσα στο ξεπούλημα της φτηνής ζωής τους, έστεκαν ίδια, ανατριχιαστικά ίδια. ''Εκεί θα σε πάω μάτια μου'', είπε, μόνος του με το βλέμμα να χάνεται πέρα απ’ τα φυλλώματα… εκεί που έσκαγε το χάδι του ωκεανού βαλαντωμένο από ημερόνυχτα αγκαλιάσματα με την αλμύρα.. ''Και πολύ γρήγορα θα’ναι''. Και στη σκέψη της, ένα αλλιώτικο φως έλουσε το πνιγηρό δωμάτιο. Σαν να μεγάλωσαν ξαφνικά οι ξέθωροι ήλιοι της κουρτίνας. Σαν να γυάλισε θαρρείς ιδρωμένο και το κορμί του κοριτσιού…
''Δε μπορεί, θα ‘ναι που τη λαχτάρισα'', μονολόγησε κι ένα θαμπό χαμόγελο χαράχτηκε ανάμεσα στις ρυτίδες του προσώπου, που γλύκαναν ξαφνικά..
Κοίταξε το ρολόι του, 8 και 5 φωσφόρισε το καντράν . Λίγο ακόμη και θα την έσφιγγε στην αγκαλιά του. Λίγο ακόμη και όλα θα άλλαζαν απόψε..
Άναψε τσιγάρο κι έκατσε στην άκρη του κρεβατιού. Ακούμπησε το χέρι στη μαδημένη κουβέρτα και τη xάιδεψε απαλά. Μπα… σαν βελουδένια του φάνηκε. ‘’Λες να την άλλαξαν επιτέλους οι μπάσταρδοι?’’, αναρωτήθηκε. Σαν πιο καινούργια του φάνηκε σήμερα… Σαν οι χλωμές ανάσες πάνω της να ζωήρεψαν.. Σαν τα βρεγμένα κορμιά, σαν τα ξεχειλισμένα λόγια να ‘χαν βρει στέκι αλλού..
8 και 10…στράψαν πάνω του οι λεπτοδείχτες.. Πρώτη φορά άργησε τόσο σκέφτηκε κι ένα ακάλεστο μυρμήγκιασμα τον ανατρίχιασε. ''Όχι σήμερα.. όχι σήμερα γαμώτο'', είπε και ψαχούλεψε τη μέσα τσέπη του σακακιού του.. Η επαφή με το περιεχόμενο τον ηρέμησε. Το ‘σφιξε στην χούφτα του και το ξανάχωσε στη θέση του. Τ’ αποψινό βράδυ το σχεδίαζε από καιρό. Χρόνια το περίμενε..σαν ανάσα.. σαν όαση.. σα ζωή..
Και τώρα… απόσωσε βιαστικά τη σκέψη του και τινάχτηκε σαν άκουσε το κουδούνι… ''Α..ρε γαμωτο ξέχασα τα λουλούδια'', αναλογίστηκε με τρόμο. ''Δε βαριέσαι..αύριο θα σου πάρω ένα φορτηγό'', είπε γελώντας μόνος του κι άνοιξε πόρτα κι αγκαλιά .
''Καλησπέρα αγάπη μου'', ψιθύρισε η φωνή του λιωμένη. Μα η ματιά του πάγωσε σα διασταυρώθηκε με τη δική της.... ''Χωρίζουμε Άγγελε''….
Και το άψυχο βλέμμα που αντίκρισε, βυθίστηκε μέσα του με κρότο. Μισοσβησμένο το τσιγάρο, μετέωρο κρεμόταν ανάμεσα στα δάχτυλα. Μετέωρη και η ξέψυχη ματιά του, γονάτισε αργά στο λερωμένο πάτωμα, έσκυψε στις φαγωμένες σανίδες και χώθηκε από κάτω τους, μέσα σ’ ένα απύθμενο κενό.. Να μη βλέπει.. Να μην ακούει…''Τι είπες''... ακούστηκε θαμπή απ’ το υπόγειο της ψυχής του η φωνή.. Τι είπες.. την ξαναρώτησε.
‘’Χωρίζουμε Άγγελε… ‘’
Και το άκουσμα του ονόματος του άρχισε ξαφνικά να κάνει ξέφρενα κυκλάκια στο δωμάτιο… να αναπηδά αλαφιασμένο, να ανιχνεύει το χώρο μέχρι να εντοπίσει το μέρος για να εγκατασταθεί. Κι άκου, ένα περίεργο πράμα, ήρθε και στάθηκε πάνω απ’ το τριμμένο λουρί της τσάντας της. ''Ποπό.. τόσο καιρό κι ούτε μια τσάντα της προκοπής δεν αξιώθηκα να σου πάρω'', είπε με μια ξένη, άγνωστη φωνή. Και χωρίς άλλη κουβέντα, άνοιξε το μικρό φεγγίτη και πέταξε στο σκοτάδι τις άδειες ζωές του..
Ναι.... χθεσινή κι αυριανή, θαμπές κι οι δυο κάτω απ’ την ίδια, δεύτερη επιχρύσωση, κύλησαν χωρίς θόρυβο στον άδειο δρόμο….
Αν κάποια βραδιά, έξω από ένα φτηνό, του έρωτα ξενοδοχείο, δίπλα στη σχάρα απ’ τον δύσοσμο υπόνομο, τις δεις να χρυσίζουν, μην τις πάρεις.
Είναι δικές του..
Ήταν επιθυμία του να θαφτούν μαζί του.


Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου 2014

ΕΡΩΤΑΣ (Δ. ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ)



ΕΡΩΤΑΣ (Του Δημήτρη Λιαντίνη)


Ο έρωτας είναι γνώση. Ο έρωτας είναι ευγένεια και αρχοντιά.

Είναι το μειδίαμα της σπατάλης ενός φρόνιμου Άσωτου, Πως η φύση ορίζει το αρσενικό να γίνεται ατέλειωτη προσφορά και θεία στέρηση για το θηλυκό.

Το θηλυκό να κυνηγάει τις τύψεις του. Στον έρωτα όλα γίνονται για το θηλυκό. Η μάχη και η σφαγή του έρωτα έχει το νόημα να πεθάνεις το θηλυκό, και να το αναστήσεις μέσα στα λαμπρά ερείπια των ημερών σου. Πάντα σου μελαγχολικός και ακατάδεχτος.

Στη σωστή ερωτική ομιλία, το θηλυκό δίνει το ύφος της σάρκας και το αρσενικό τη σύνεση της δύναμης. Μιλώ για τα καράτια κοντά στα εικοσιτέσσερα. Για στήσιμο πολύ μεταξωτό. Και το μετάξι μόνο ζωικό παρακαλώ.

Το πρώτο λοιπόν είναι πως όταν το θηλυκό είναι θηλυκό, την ευθύνη για να γίνει και να μείνει ως το τέλος σωστή η ερωτική σμίξη την έχει ο άντρας.

Πάντα όταν φεύγει η γυναίκα, θα φταίει ο άντρας. Να το γράψετε να μείνει στον αστικό κώδικα.

Κάθε φορά που ερωτεύονται δύο άνθρωποι, γεννιέται το σύμπαν. Ή, για να μικρύνω το βεληνεκές, κάθε φορά που ερωτεύουνται δύο άνθρωποι γεννιέται ένας αστέρας με όλους τους πρωτοπλανήτες του.

                                                                                                    (Απόσπασμα από το "ΓΚΕΜΜΑ")

ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ (Ζ. ΣΑΡΑΜΑΓΚΟΥ)



ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ (Του Νομπελίστα ποητή Ζοζέ Σαραμάγκου)


Aς ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα,
ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο ουρανός,
ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας,
ας ιδιωτικοποιηθεί η Δικαιοσύνη και ο Νόμος,
ας ιδιωτικοποιηθεί και το περαστικό σύννεφο,
ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο,
ειδικά στην περίπτωση που γίνεται την ημέρα και με τα μάτια ανοιχτά.

Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων,
ιδιωτικοποιήστε τα Κράτη,
παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων
σε εταιρίες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό.
Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου…

Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την πουτάνα την μάνα που σας γέννησε.