ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΖΩΗ (Ι. ΔΑΥΡΟΣ)

ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΖΩΗ (Του Ιωάννη Δαύρου)

Σ' εφημερία ζωής με όρισαν,
άγνωστες οι βουλές κι' οι νόμοι
αυτών που το καθόρισαν...
Μ' ένα λυχνάρι
ζωής μοναδικό εφόδιο
γύρω μου αχνοφέγγιζα,
προσπάθεια άπελπις
το σύμπαν να φωτίσω...
Πορεία υπάκουη σε ρυθμό σταθερό
κύκλους πάντα να κάνει...
Από Χειμώνα νύχτα έρχομαι,
σε Άνοιξης γλυκοχάραμα γεννιέμαι
κι' όλο το πρωϊνό μιά πανδαισία,
σ' έρωτα μεθυσμένο χορό
αχόρταγα στροβιλίζομαι,
γλυκό πουλί της νιότης
στης ζωής την καλύτερη ώρα...
Μα πριν προλάβω
τον ήλιο του Καλοκαιριού
το μεσημέρι να χορτάσω,
σε χλωμό Φθινόπωρου
δειλινό παραδίνομαι...
Από ξενοιασιάς πρωϊνό
σε ηδονή μεσημεριού
κι' από μεστό απόγευμα
σε κουρασμένο δείλι...
Τότε η νύχτα ζυγώνει
ερωτήματα τυλιγμένη...
Πώς να γύρω στην αγκαλιά της
χωρίς ανατολής προσδοκία;


Δείτε το παρακάτω σχετικό βίντεο.