ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΕΝΕΙ (Ι. ΔΑΥΡΟΣ)

Αυτό που μένει μετά θάνατον είναι η καλή μας η μνήμη...

(Δ. Λιαντίνης)

   

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΕΝΕΙ (Του Ιωάννη Δαύρου)

Μόνον οι αναμνήσεις μένουν…

Κι’ από τις αναμνήσεις

μόνον αυτές που ταξιδεύουν

αλλάζοντας αποσκευές

στα τρένα των ταξιδευτών της ζωής…

Οι εμπειρίες κι' οι πραγματικότητες

μόνον σαν μνήμες μένουν…

Κι’ από τις μνήμες

μόνον αυτές που μοιραστήκαμε

με τους συνοδοιπόρους

στα μεγάλα μας ταξίδια…

Κι’ από όλα τα έργα τα ανθρώπινα

μόνον οι ιδέες και οι σκέψεις μένουν

κι’ από αυτές

μόνον αυτές που μπόλιασαν

τις ψυχές των άλλων…
Και απ' τις ζωές που χάνονται
σε λήθης άπατο πηγάδι,
λίγες μόνο μένουν για να ζουν,
με μνήμης χυμούς
τ' άνθη ψυχών να θρέφουν...

Κι’ απ’ αυτά που μένουν,

πολλά τα καταπίνει ο χρόνος,

μα μένουν κι' άλλα
που του σύμπαντος κόσμου
την ενότητα αγγίζουν,
στης αρχέγονης ενέργειας
τη θάλασσα χύνονται
κι' έρχονται πάλι σαν κύματα

τις ακτές της ζωής να χαράξουν…

Όλα τ’ άλλα φεύγουν,

σκόνη γίνονται κι’ εξαφανίζονται…

Θα έμοιαζαν όλα μάταια

αν αυτά που μένουν

κομμάτια δεν ήσαν της ουσίας

της ακατάλυτης ολότητας…

Οι ψυχές μας σπέρματα

στα χωράφια της δημιουργίας…