ΕΝΑΣ (ΑΓΝΩΣΤΟΣ) ΠΟΙΗΤΗΣ

ΑΣ ΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΠΟΙΗΤΗ ΠΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΤΡΑΓΙΚΗ ΤΟΥ ΜΟΙΡΑ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΤΕΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΨΥΧΗΣ ΕΝΟΣ ΠΟΙΗΤΗ...

Είναι ο Ηλίας Προκοπίου, ζεί στην όμορφη Σκόπελο και είναι ένας άγνωστος στο ευρύ κοινό ποιητής, γλύπτης και ζωγράφος. Τα καλοκαίρια της ζωής του χάσανε τα λαμπερά τους χρώματα και η ψυχή του μπήκε σε ένα μακρύ φθινόπωρο από τη 1η του Οκτώβρη 2012... Ήταν τότε που έχασε τον 35χρονο γιό του Μιχάλη... Ο Μιχάλης Προκοπίου είναι ένα από τα πολλά άγνωστα θύματα αυτού του ακήρυχτου άδικου πολέμου, που ζούμε όλοι μας... Ήταν πολύ καιρό άνεργος και μήν αντέχοντας την απελπισία του αυτοκτόνησε...

                                                                                            (Γλυπτό έργο του Ηλία Προκοπίου)

Παρακάτω ένα ποίημα γραμμένο από τον πατέρα για τον γιο του, που είναι επίσης "αφιερωμένο και σε όλους όσους και όσες δεν άντεξαν την πίεση της απελπισίας που οι ασκούμενες πολιτικές προκαλούν και προχώρησαν στην ίδια πράξη", όπως λέει ο ίδιος ο ποιητής.


Μιχάλη

Έφυγες
καταμεσής του μελαγχολικού φθινόπωρου,
όπως τα κίτρινα φύλα,
όταν κλείνουν τον κύκλο
της ζωής τους.
.Όμως εσύ ήσουν νέος,
πολύ νέος.
Α ναι,
τώρα το ξέρω,
εσένα
δεν σε νίκησε ο θάνατος,
το καρτέρι
σου το έστησε η ζωή,
αυτή
σε παραμόνευε,
αυτή
ήταν ο διώκτης σου,
αυτή
άπλωνε το χέρι
πάντα,
πριν απ’το δικό σου,
για να πάρει
ότι πήγαινες να πάρεις,
κι’εσύ,
διάβαινες
με μόνη συντροφιά
την αθωότητα σου,
με μόνο σύμμαχο
την ελπίδα,
σε πρόδωσαν και οι δυό.
Τώρα,
δεν είσαι πια εδώ,
η απουσία σου είναι παντού
γιατί υπάρχεις παντού,
ότι αγγίζω το έχεις αγγίξει,
όπου κοιτάζω
έχεις κοιτάξει,
όπου πατώ έχεις πατήσει…
Η ηχώ της φωνής σου
που δεν θα ξανακούσω πια,
ποτέ,
τότε γάργαρη μελωδία,
απαλό μουσικό χάδι
τώρα,
η σιωπή
που συνοδεύει τον θρήνο μoυ,
που ν’άξερα,
πως θ’άταν η τελευταία φορά
που σ’έβλεπα,
να φεύγεις,
που ν’άξερα…..
που ν’άξερα…..
που ν’άξερα…..;

Ο Ηλίας Προκοπίου...

Ο γιός του Μιχάλης το τελευταίο καλοκαίρι της ζωής του...

Και μία μόνο στιγμή από τα μύχια συναισθήματα του ποιητή, όπως εκφράζονται σε έναν του πίνακα...

Εγώ, ένας ποιητής (εύχομαι) από τους πολλούς και άσημους, ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ στο τραγικό μεγαλείο του άγνωστου ποιητή ΗΛΙΑ ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ...