ΕΤΟΙΜΑΖΩ ΤΑΞΙΔΙ (Κ.ΣΤΑΘΑΚΟΠΟΥΛΟΥ)

ΕΤΟΙΜΑΖΩ ΤΑΞΙΔΙ (της Κωνσταντίνας Σταθακοπούλου)

Ετοιμάζω ταξίδι
για των ματιών σου το χαμένο πέλαγος..
Ψιλόβροχο παίρνω μαζί μου,
που ντρέπεται,
στα βλέφαρα σου να τρυπώσει,
να ξημερώσει,
στο γκρίζο απ’ τη θολούρα σου..

Τις ξέρες σου σα συναντήσω..
Εκει..
που τα ανέφικτα σου σκόνταψαν,
κατατρεγμένα σαν πηδούσαν,
πλημμύρισμα της προσμονής σου ν' αποφύγουν,
να κάψω θέλω.
Να πυρπολήσω,
τον άκαυτο βυθό από τις μνήμες σου..
Της θλίψης σου αναταράξεις μη δρασκελίσουν..
Τ’ αγρίεμα μη καθρεφτίσουν, στου κύματος τα ενδόμυχα..

Τη θάλασσα σου να δροσίσω
απ’ όσα δάκρυα καυτά τη στέγνωσαν..
Η κατολίσθηση φουρτούνας,
στα βάθη της ματιάς σου να κρυφτεί..
Στα βλέφαρα σου να απαγκιάσει,
η μετανάστευση της λήθης..

Να κοιμηθεί αγαπημένε μου..
Κοίταγμα απάτριδο,
πάλι να μη θρηνήσει στο πρόσωπο μου επάνω..
Το ορφάνεμα απ’ το παρελθόν να ξεχαστεί..

Κωπηλατώ καλέ μου,
ανάμνηση ζωής να ταξιδέψω,
σε δίοδο από έρωτα το βλέμμα να χυθεί..

Μη κοιμηθείς..
Χρόνου ακύλιστου,
οι νύχτες μας τη πλεύση να διασχίσουν..
Πληγές να κολυμπήσουν..
σε θάλασσα από δάκρυα χαράς...