ΣΩΣΙΑΣ (Μ. ΑΛΥΓΙΖΑΚΗΣ)

ΣΩΣΙΑΣ (Του Μανώλη Αλυγιζάκη)

Σίγουρα δεν ήμουν εγώ
που έτρεχα χθες βράδυ στο προάστιο
με το πουκάμισο ολάνοιχτο
σαν ξεχασμένη ευσπλαχνία
με την καρδιά περιφραγμένη
στο γαλανό του αιθέρα λιόγερμα
σαν όνειρο που ξέχασε από πού ήρθε
δεν ήμουνα εγώ αλλά ο σωσίας μου
μες το σακίδιο που έκρυβε
παλιά φωτογραφία δυο αστεριών
που κολυμπούσαν στο λιμανάκι
δίδυμα πρόσωπα μες στον καθρέφτη
κι εκεί μια στάλα παραπέρα
στεκόσουν εσύ και με παρότρυνες
στην αγκαλιά σου να λουφάξω
το κόπο μου να ξεκουράσω
μα `γώ κρατούσα πάνω μου σφιχτά
εκείνο το μικρό αντικλείδι
έτοιμος να το βάλω στην καρδιά μου
να την ανοίξω φρέσκο τριαντάφυλλο στον κόσμο