ΟΥΤΟΠΙΑ (Ι. ΔΑΥΡΟΣ)

 ΟΥΤΟΠΙΑ (Του Ιωάννη Δαύρου)

Ακόρεστοι κυνηγοί της ευτυχίας
περιπλανόμενοι αναζητητές της ουτοπίας
μιά ζωή να προσπαθούν
τη στιγμή της ευφορίας
στα χέρια τους να φυλακίσουν.
Αμνήμονες απόγονοι των ναυαγών
από το γένος των εκπεσσόντων αγγέλων
που κατοίκησαν το απόμακρο
στις εσχατιές των ωκεανών
του σύμπαντος κόσμου
μυστηριώδες νησί της ζωής...
Ατέλειωτος αγώνας μάταιος
με λίγα γήϊνα υλικά
ασύλληπτους ουράνιους κόσμους
σε μέτρα γης να περιορίσουν.
Έρωτας και μίσος
οι πηγαίες δυνάμεις
που τα πάντα στη ζωή τους κινούν,
ευχής και κατάρας δέσμιοι
από τη μιά στιγμή
τον ουρανό ν' αγγίζουν
και την επόμενη στιγμή
στη γης να θάβονται.
Και είναι λίγες εκείνες οι στιγμές
που σαν δώρο θείο δίνονται
τα σύμπαντα τα ίδια ν' αγκαλιάσουν.
Και την επόμενη στιγμή
σταγόνα δροσιάς τούτα να γίνονται
που από τα χέρια γλυστρά και χάνεται...
Πώς των ουράνιων ποταμών τις πηγές
στις χούφτες σου να φυλακίσεις;