ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΩ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΕΣ (Λ. ΚΥΠΡΑΙΟΥ)

ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΩ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΕΣ (Της Λίτσας Κυπραίου)

Εγκαταλείπω τις ελπίδες μου,
στο καράβι που πλέει,
στην άβαθη θάλασσα και την πικρή.
Στην θάλασσα των χρωμάτων
που σταλάζουν οι προσμονές
και απλώνουν οι λησμονιές.
 
Περπατά η ψυχή,
στις άκρες των δακτύλων, ισορροπεί.
Πάνω στο κατάρτι της αγωνίας.
Κάπου η ζωή μπατάρει.
σαλεύει η ματιά απο το περίμενε του κόσμου.
Φτεροκοπά η ανάσα, στον αγέρα της θάλασσας.
Βαμμένα όνειρα απο το χρώμα του ουρανού,
πορφυρό και γκρίζο, φωτεινά και άφωτα.
Πνίγηκε ο ήλιος, το άβαθο της θάλασσας
άπλωσε το άλικο το χρώμα στην ψυχή.
 
Ξαπόσταμα η καρδιά ξεχνώντας
τα περίμενε και χάθηκε,
στα πέπλα της νύχτας,
θαυμάσιο φέρετρο,
Η ηρεμία, η λογική.