ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΣΥΜΠΑΝΤΑ (Ι. ΔΑΥΡΟΣ)

ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΣΥΜΠΑΝΤΑ (Του Ιωάννη Δαύρου)

Είναι κάποιες στιγμές, που νοιώθω να λιώνω
κάτω από το βάρος του άπειρου σύμπαντος
και καθώς η ύπαρξή μου βυθίζεται στο κενό,
μία άφατη λάμψη της υπέρτατης φύσης
διαπερνά τα κύτταρα του είναι μου
και μ' εξακοντίζει

στο παράλληλο σύμπαν της ύπαρξής σου,
παράλληλο σύμπαν κι' εγώ...

Κάποιες στιγμές πολύτιμες,

τα σκηνικά που ζωγραφίζω γύρω μου

πιάνουν φωτιά και καίγονται...

Μυστικοί ουρανοί με πυρπολούν...

Μόριο φλόγας η ψυχή μου

καθώς καίγεται ενωμένη

με τη βαθύτερη ουσία σου...

Μόρια φλόγας κι' οι δυό παραδομένοι

στο δυσθεώρητο καμίνι τ' άπειρου,

που η θεία ουσία τα πάντα γεννάει...

Δύο παράλληλα σύμπαντα

στο ασύληπτο κενό ν' αντικρύζονται

φως υπερκόσμιο λουσμένα...