ΓΙΑ ΤΟ ΜΗΔΕΝ ΚΑΙ ΤΟ ΕΙΝΑΙ (Δ. ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ)

ΓΙΑ ΤΟ ΜΗΔΕΝ ΚΑΙ ΤΟ ΕΙΝΑΙ (Απόσπασμα από το "HOMO EDUCANDUS" του Δημήτρη Λιαντίνη)

Αν αναρωτηθεί κανείς τι είναι τώρα που ζει,
τι θα 'ναι όταν πεθάνει, και τι ήταν προτού να γεννηθεί,
αν βουλιάξει στον υδράργυρο αυτής της απορίας
με τη γνώση ή με τη μνήμη πως το αύριο έφτασε κιόλας,
και πως το χθες το πήρε πια μαζί του ο ποταμός της Λήθης
με τα άσπρα κυπαρίσσια στις όχθες του,
αν ακούσει ν' ανεβαίνει στον ύπνο του
από το ουρανοκρέμαστο πηγάδι της αβύσσου
κάποια απόκριση στο ερώτημα,
σαν ηχώ αμετάδοτη και προσωπική,
τότε καλώς ερωτά, και καλώς αποκρίνεται.
Διαφορετικά να μην ερωτά για το μηδέν και το είναι.
Όπως δεν ερωτούν τα οικόσιτα κυνάρια και τα μανιτάρια.