O ΗΛΙΟΣ ΤΟΥ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΟΣ (Κ. ΚΑΒΑΦΗΣ)

O ΗΛΙΟΣ ΤΟΥ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΟΣ (Του Κων/νου Καβάφη)

Την κάμαρην αυτή, πόσο καλά την ξέρω. Τώρα νοικιάζονται κι αυτή κ’ η πλαγινή για εμπορικά γραφεία. Όλο το σπίτι έγινε γραφεία μεσιτών, κ’ εμπόρων, κ’ Εταιρείες. A η κάμαρη αυτή, τι γνώριμη που είναι. Κοντά στην πόρτα εδώ ήταν ο καναπές, κ’ εμπρός του ένα τουρκικό χαλί· σιμά το ράφι με δυο βάζα κίτρινα. Δεξιά· όχι, αντικρύ, ένα ντολάπι με καθρέπτη. Στη μέση το τραπέζι όπου έγραφε· κ’ η τρεις μεγάλες ψάθινες καρέγλες. Πλάι στο παράθυρο ήταν το κρεββάτι που αγαπηθήκαμε τόσες φορές. Θα βρίσκονται ακόμη τα καϋμένα πουθενά. Πλάι στο παράθυρο ήταν το κρεββάτι· ο ήλιος του απογεύματος τώφθανε ώς τα μισά. ...Aπόγευμα η ώρα τέσσερες, είχαμε χωρισθεί για μια εβδομάδα μόνο ... Aλλοίμονον, η εβδομάς εκείνη έγινε παντοτινή.
(Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984)