ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ (ΣΙΜΥ ΑΜΟΥΡΓΙΑΝΟΥ)

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ (Της Σίμυς Αμουργιανού)

Τι περίμενες;
Πως στο γυρισμό σου θα πατούσες
δάφνες στο πλακόστρωτο;..
Έχει περάσει καιρός πια.
Το άσπρο τραπεζομάντηλο
είναι χωμένο βαθιά στο συρτάρι.
Τα γλυκά εδέσματα
που αναπολείς
δεν υπάρχουν στο τραπέζι.
Ούτε το βάζο με τα λουλούδια.
Μαράθηκε η αγριοτριανταφυλλιά.
Στα σεντόνια σου κοιμάται
ένας γερασμένος ζητιάνος
και στο ζεστό κασμιρένιο σου παλτό
κρύες μέρες ξαποσταίνουν.
Στο παλιό σερβάν κάποιες αντίκες
αναπολούν περασμένα χρόνια
και οι κορνίζες έχασαν
την ασημένια τους αίγλη.
Τα χαλιά που ζέσταιναν
τα γυμνά σου πόδια
σωριάστηκαν πίσω από τον καναπέ
σαν φθινοπωρινά φύλλα.
Το κουδούνι έχασε τη λαλιά του,
το τρίξιμο της πόρτας
αναγγέλλει τον ερχομό του αγέρα,
κι εσύ ούτε ανάμνηση δεν είσαι πια.
Σε έσβησε ο χρόνος στο διάβα του,
σαν το κύμα
που σβήνει τα χνάρια στην άμμο.
Αλήθεια, τι περίμενες;..